Znowu smaki z dzieciństwa, bo już zdarzają się chłodniejsze dni i każdy ma ochotę na coś bardziej sycącego, domowego, z kuchni mamy. Placki ziemniaczane, chrupiące, gorące, tanie i łatwe do zrobienia nawet w czasach PRLu, gdy w sklepach był tylko ocet, gościły w naszym domowym menu bardzo często. My, czyli córki, obierałyśmy duże, wybrane specjalnie ziemniaki, tata tarł je na tarce, mama smażyła cierpliwie placki, niejednokrotnie na dwóch patelniach, żeby wszyscy mogli jeść razem. Kiedy indziej, mama zawijała placki w serwetkę i wynosiła nam na podwórko. Częstowała też inne dzieci, najczęściej takie, których rodzice byli bardzo zapracowani i nigdy nie gotowali w domu. Uczyła nas w ten sposób, że trzeba się dzielić, że ważne są małe gesty... Cudowne czasy:)
Porcja dla 4 osób
Składniki:
1 kg ziemniaków obranych, umytych i osuszonych ręcznikami kuchennymi
1 duże jajko
1 płaska łyżka przyprawy warzywnej typu vegeta (najlepiej z eko sklepu)
pół małej łyżeczki soli
1 średnia cebula (około 100 g)
2 płaskie łyżki mąki
płaska łyżeczka świeżo zmielonego czarnego pieprzu
2 ząbki czosnku, przeciśnięte przez praskę
olej rzepakowy do smażenia
Ziemniaki ścieramy na drobnym tarle, odstawiamy na 10 minut. Odcedzamy wodę, żeby w naczyniu pozostała sama gęsta masa. Dodajemy pozostałe składniki i obraną startą na drobnym tarle cebulę, mieszamy. Rozgrzewamy na patelni olej (olej rzepakowy jest bardzo odporny na zmiany termiczne zachodzące w trakcie smażenia, znacznie bardziej niż inne oleje).Wykładamy gotową masę ziemniaczaną na patelnię. Ja lubię placki cieniutkie i dobrze wysmażone, ale można je usmażyć grubsze, na mniejszym ogniu i pozostawić złote. (pamiętając żeby smażyć je dostatecznie długo, aby upiekły się w środku). Placki po usmażeniu kładziemy na minutę, dwie (z obu stron) na ręcznikach kuchennych, żeby odsączyć tłuszcz. Placki ziemniaczane możemy podawać z różnymi sosami, przygotować warzywny sos ratatuj, sos pieczarkowy, gulasz mięsny z papryką, albo zjeść placki solo, polane śmietaną. Pychota.
Porcja dla 4 osób
Składniki:
1 kg ziemniaków obranych, umytych i osuszonych ręcznikami kuchennymi
1 duże jajko
1 płaska łyżka przyprawy warzywnej typu vegeta (najlepiej z eko sklepu)
pół małej łyżeczki soli
1 średnia cebula (około 100 g)
2 płaskie łyżki mąki
płaska łyżeczka świeżo zmielonego czarnego pieprzu
2 ząbki czosnku, przeciśnięte przez praskę
olej rzepakowy do smażenia
Ziemniaki ścieramy na drobnym tarle, odstawiamy na 10 minut. Odcedzamy wodę, żeby w naczyniu pozostała sama gęsta masa. Dodajemy pozostałe składniki i obraną startą na drobnym tarle cebulę, mieszamy. Rozgrzewamy na patelni olej (olej rzepakowy jest bardzo odporny na zmiany termiczne zachodzące w trakcie smażenia, znacznie bardziej niż inne oleje).Wykładamy gotową masę ziemniaczaną na patelnię. Ja lubię placki cieniutkie i dobrze wysmażone, ale można je usmażyć grubsze, na mniejszym ogniu i pozostawić złote. (pamiętając żeby smażyć je dostatecznie długo, aby upiekły się w środku). Placki po usmażeniu kładziemy na minutę, dwie (z obu stron) na ręcznikach kuchennych, żeby odsączyć tłuszcz. Placki ziemniaczane możemy podawać z różnymi sosami, przygotować warzywny sos ratatuj, sos pieczarkowy, gulasz mięsny z papryką, albo zjeść placki solo, polane śmietaną. Pychota.
lubie placki z dodatkiem karotki, troche tez czerw. buraczka. Najlepsza jest przyprawa do potraw ziemniaczanych. Typu vegeta mi nie smakuje
OdpowiedzUsuń